Het eerste leerjaar dubbelen

Het schooljaar is nu al paar maanden bezig. Terug hebben veel kinderen de grote stap gemaakt, namelijk de stap naar het eerste leerjaar. Vorig jaar ging Emma ook naar het eerste leerjaar. Helaas ging dit absoluut niet van leien dakje, integendeel zelfs. Maar het was een hel jaar voor ons. De titel verklapt het natuurlijk al een beetje. Ik heb lang getwijfeld of ik dit zou delen, maar de boodschap is te belangrijk. Deze post is niet om de school of leerkrachten slecht te maken wel om mijn verhaal te vertellen.

De letters oefenen was gewoon een helse klus elke dag opnieuw. En natuurlijk bleven er maar letters bijkomen. Emma begon te wenen omdat ze het niet kon, ik verloor al eens mijn geduld.. Wat normaal gezien leuk moet zijn was gewoon pure hel. We waren uren bezig en er was niet echt vooruitgang. Ik schreef meerdere malen in de agenda dat het niet ging en telkens kwam er het antwoord dat er tegen kerst wel een “klik” ging zijn.

Nou ik moet jullie zeker niet vertellen dat bij het oudercontact rond kerst er absoluut geen klik was. Gelukkig had ik voor kerst een goede vriendin die mijn zorgen ernstig nam en even ging samen zitten met Emma. Zij gaf mij gelijk en zei dat dit niet normaal was. Uiteindelijk gaf de juf ook toe dat er misschien meer aan de hand was. Eerlijk? Ik was boos, razend! Ik heb snel rond Kerstmis al hulp gevraagd aan onze huisarts die mij doorverwees naar logopedie.

Bij de logopediste was het al snel duidelijk Emma had inderdaad problemen. En zelfs eigenlijk problemen die al veel eerder hadden moeten opgemerkt worden, bijvoorbeeld in de derde kleuterklas. Mijn kind kon dus al veel sneller worden geholpen?

Na Kerstmis zijn we begonnen met logopedie maar natuurlijk heeft ons inhaalmanoeuvre niet het gewenste resultaat gehad. We waren al zo ver achterop en de klas ging natuurlijk niet op ons wachten.

Helaas was dit natuurlijk niet alles, het duurde niet lang of Emma kwam al wenend thuis vertellen dat andere kinderen uit de klas haar dom noemde omdat ze nog steeds niet kon lezen. Mijn hart brak in 10.000 stukken gewoon. En helaas opnieuw heeft de school hier weinig aangedaan.

Ik heb nooit het opvolgdossier van haar kunnen inkijken, ondanks het vele vragen. Uiteindelijk kregen wij het advies om haar het eerste leerjaar te laten dubbelen. Even hebben we getwijfeld want google maar eens op “eerste leerjaar dubbelen”, de artikelen over hoe slecht dit is vullen de resultatenpagina.

Maar toch was dit voor ons de goede optie, want onze kleine meid was van bij het begin van het schooljaar aan het trappelen om boven water te blijven. Haar zelfvertrouwen was zo goed als onbestaand, door haar eigen gevoel van falen als ook de pesterijen op school. Maar we hebben wel gekozen voor een andere school. Want eerlijk, ons vertrouwen was volledig weg in deze school.

Ze zit nu dus terug in het eerste leerjaar en kan jullie zeggen dat het goed gaat. Ze doet haar huiswerk graag en gelooft terug in zichzelf. En ze behaalt heel mooie cijfers. Ook heeft ze nu een super juf dat haar heel goed helpt en een zorgjuf die haar heel goed opvolgt. Dat op deze school de kleuters en de lagere school samen spelen is natuurlijk super leuk! Want dit jaar is Tristan ook gestart op school. Tristan gaat dit jaar naar het instapklasje en heeft het helemaal naar zijn zin.

Ondanks wat de juffen zeiden in het begin van schooljaar, wat grote websites zeiden over het eerste leerjaar dubbelen heeft deze mama haar gevoel gevolgd, keer op keer. En ik ben er dankbaar voor als ik nu het eindresultaat zie.